O innowacyjności w Lasach Państwowych
Nowatorstwo sektora leśno-drzewnego było tematem ogólnokrajowej konferencji, która się odbyła 12 maja w Warszawie. W spotkaniu wzięli udział reprezentanci świata nauki oraz praktycy.
Jadwiga Emilewicz, podsekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju zaznaczyła, że jesteśmy krajem, który wprawdzie po mistrzowsku rozwinął sektor półproduktów, to jednak nie powinno to być satysfakcjonujące dla polskich przedsiębiorców, szczególnie z sektora leśno-drzewnego. – Dlatego należy się zastanowić nad stworzeniem i realizacją projektu, którego celem jest „gospodarka 4.0”, czyli bardzo zautomatyzowana – powiedziała wiceminister.
Potrzebę taką dostrzegł również prof. Władysław Strykowski z Instytutu Technologii Drewna, który zaznaczył, że poziom innowacji w Lasach Państwowych nie jest zadowalający. – Warto brać przykład z innych krajów europejskich, gdzie powstają nowe lub są modyfikowane już istniejące struktury organizacyjne, umożliwiające pełniejsze wykorzystanie istniejących zasobów surowca drzewnego oraz biomasy w różnej postaci. Sektor leśno-drzewny w Polsce jest atrakcyjnym punktem wyjścia do rozwoju strategii biogospodarki, uwzględniając wielki areał lasów – wyjaśnił prof.Strykowski.
Obraz innowacyjności sektora leśnego - jak podkreślił dr Krzysztof Jodłowski z Instytutu Badawczego Lasu - nie przedstawia się, aż tak pesymistycznie. Przedstawiając stan innowacyjności w LP dr Jodłowski przyjął czteropunktową klasyfikację zgodną z definicją OECD, wymienił innowacje: produktu, procesu, marketingową i organizacyjną.
Do pierwszej kategorii przedstawiciel IBL zaliczył wprowadzenie nowych lub w znacznym stopniu ulepszonych dóbr lub usług. Tu wchodzą w grę także istotne polepszenie specyfikacji technicznych, składników i materiałów, oprogramowania, zwiększenie komfortu użytkownika. Jako przykład podał upowszechnienie kłodowania drewna, baloty z pozostałości zrębowych, rekreacyjne udostępnianie lasu (parkingi leśne z urządzeniami do ćwiczeń, ścieżki rowerowe, konne, punkty widokowe), maszyny i urządzenia do pielęgnacji i zagospodarowania lasu, w tym pługi leśne, sadzarki, wyorywacze oraz inne specjalistyczne narzędzia i maszyny leśne.
Z kolei innowacja procesu zakłada istotne ulepszenie lub wprowadzenie nowej metody produkcji lub zaopatrzenia, jak również zmiany w technikach, wyposażeniu i oprogramowaniu. Przykładem jest wprowadzenie w LP harwesterów i forwarderów do pozyskiwania drewna, stosowanie biotechnologii w ochronie lasu, m.in. feromony, kairomony, parazytoidy, czy też stosowanie analiz DNA w hodowli i ochronie lasu.
Trzecia kategoria, innowacyjność marketingowa dotyczy zmiany w projektowaniu, opakowaniu, umiejscowieniu, promocji lub wycenie produktu. Przykładem jest internetowa sprzedaż drewna przez LP (nieco ponad 80 proc.: Portal Leśno-Drzewny, e-drewno), certyfikacja gospodarki leśnej (FSC, PEFC) czy też projekty skierowane do określonej grupy np. gdański program „Hardwoods are good”.
Przykładami innowacji organizacyjnej są: prywatyzacja sektora usług leśnych, stworzenie systemu informatycznego LP, opracowanie standardu leśnej mapy numerycznej, technologie LIDAR w urządzaniu lasu, wykorzystywanie analiz GIS do planowania pozyskiwania i transportu drewna (lotnicze skanowanie laserowe i zdjęcia satelitarne).
- Dlatego pojęcie innowacyjności należy postrzegać w znacznie szerszej perspektywie niż tylko poprzez zgłoszenie do Urzędu Patentowego - podsumował dr Jodłowski.
