Już słychać żurawi hejnał

Leśnicy z różnych zakątków Polski donoszą o powrocie żurawi. W ostatnich dniach, po raz pierwszy w tym roku do uszu leśników z Nadleśnictwa Browsk (Puszcza Białowieska) dobiegł charakterystyczny głos żurawi - klangor.
25.02.2019 | Urszula Olejnicka, Nadleśnictwo Browsk

Leśnicy z różnych zakątków Polski donoszą o powrocie żurawi. W ostatnich dniach, po raz pierwszy w tym roku do uszu leśników z Nadleśnictwa Browsk (Puszcza Białowieska) dobiegł charakterystyczny głos żurawi - klangor.

Żurawie to jedne z pierwszych ptaków, które wiosną zlatują do Polski, by tu spędzić lato i odchować młode. Najczęściej pojawiają się od połowy lutego do połowy marca. Pierwsze na miejscu są te osobniki, które mają dobrą kondycję. Jest to ważne, gdyż podczas nagłego powrotu zimy, ptaki muszą sobie poradzić z niskimi temperaturami.

O żurawiach także w Arystokrata na mokradłach"

Powracające żurawie to zapowiedź pozytywnych, także dla ludzi, wiosennych zmian. Przyroda pomału zaczyna się odradzać po zimie.

W locie żurawie często bywają mylone z bocianami. Warto wiedzieć, że żurawie lecą w grupach, zwanych „kluczami”, czyli stado ma kształt, mniej więcej, grotu strzały. Jeśli słyszymy, że ktoś widział „klucz” lecących bocianów, możemy być niemal pewni, że były to żurawie, ponieważ bociany nigdy nie tworzą takich „kluczy”, a na wiosnę dolatują do Polski  pojedynczo.

Jeśli przy tym wszystkim, lecące ptaki odzywają się charakterystycznym, trąbiącym głosem (tzw. klangor – dźwięk słyszy się jako głębokie „grus grus” – taka też jest nazwa łacińska żurawia), prawdopodobieństwo zamienia się w pewność. „Hejnału” żurawi nie można pomylić z żadnym innym głosem wydawanym przez ptaki.

 

Ptaki chętnie odzywają się klangorem podczas swoich zlotów i łączenia się w pary. Sygnalizują również donośnym głosem wszystko, co je zaniepokoi. Swój charakterystyczny trąbiący i donośny głos, żurawie zawdzięczają specyficznej budowie mostka i tchawicy. Podobnie jak w instrumentach dętych tchawica zapętla się i dźwięk ulega wzmocnieniu jak w puszce rezonansowej. Prócz donośnego klangoru, w kontaktach z partnerami żurawie wydają ciche dźwięki słyszalne tylko z bliska. Przypominają one buczenie i gruchanie.

Żurawie nie są także biało-czarne jak bociany, ale popielato-szare, co dla uważnego obserwatora nie powinno ujść uwadze. Jednak pomimo swojego szarego upierzenia żurawie są pełnymi gracji ptakami.