Hiszpanie podpatrują hodowle głuszców w Leżajsku
Hiszpańscy specjaliści odpowiedzialni za hodowlę głuszca kantabryjskiego odwiedzili ośrodek w Nadleśnictwie Leżajsk. W Polsce leśny kurak jest pod ochroną od 25 lat, Lasy Państwowe od wielu lat prowadzą specjalistyczne ośrodki hodowli.
Eksperci z ośrodka hodowli głuszca w Królestwach Asturii i Leone, dr Maria Suarez Alvarez, narodowy koordynator projektu hodowli głuszca kantabryjskiego, oraz Daniel Pinto Parada, odpowiedzialny za projekt głuszca kantabryjskiego w Castilla Leone, zapoznali się ze sposobem hodowli głuszca w ośrodku w Nadleśnictwie Leżajsk (RDLP w Krośnie).
Głuszec kantabryjski (Tetrao urogallus cantabricus) jest podgatunkiem głuszca zwyczajnego, zamieszkuje północno-zachodnią Hiszpanie.
Leśnicy z krośnieńskiego ośrodka pokazywali jak jest prowadzona hodowla - od procesu inkubacji jaj, wychowu młodych pisklaków w odchowalni i boksach do metod postępowania z osobnikami dorosłymi. Hiszpanie zapoznali się również ze sposobem prowadzenia edukacji w ośrodku, gdzie można oglądać ptaki przez lustra weneckie.
Obecnie w hodowli w Leżajsku znajduje się 19 kur i 12 kogutów, w tym siedem ptaków pochodzi z Lasów Janowskich, a więc ma geny miejscowej populacji. To dwa dorosłe ptaki - kura i kogut, a pięć młodych wykluło się w 2019 r.
Ośrodek od 2011 r. przechodzi modernizację, budowane są nowe boksy oraz odchowalnie dla piskląt.
W 2017 r. wybudowano nowe dwa obiekty do hodowli głuszców, pierwszy składa się z sześciu boksów, każdy o pow. 35 m2, oraz sześć boksów o pow. 8 m2 z przeznaczeniem dla kogutów na okres lęgowy kur.
Drugi obiekt składa się z dwóch boksów, każdy o powierzchni 50 m2, obiekty w większości mają prześwietlone dachy, tak aby zapewnić ptakom najlepsze warunki świetlne.
Obecnie infrastruktura hodowli składa się z dwóch odchowalni dla pisklaków, 14 osiatkowanych wybiegów, 24 zadaszonych boksów.
Taka baza umożliwia przetrzymywanie do 50 dorosłych osobników i coroczne wychowywanie ok. 100 młodych.
W 2019 r. ukończono budowę kolejnego obiektu. Stanowi on zaplecze dla hodowli i zapewnia sterylne przygotowywanie pokarmów, pomieszczenia dla pracowników w celu utrzymania wysokich standardów zoohigieny, możliwość nadzorowania i obsługi hodowli przez całą dobę w okresie lęgów.
W Polsce głuszec zwyczajny (Tetrao urogallus) żyje dzisiaj w kilku izolowanych ostojach. Wciąż jest gatunkiem skrajnie zagrożonym, opatrzonym w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt kategorią CR (zagrożony krytycznie).
Zgodnie z unijną dyrektywą ptasią, jego obecność uznaje się za kryterium wyznaczania terenów sieci Natura. Jednostki Lasów Państwowych od lat angażują się w ochronę oraz programy reintrodukcji tego leśnego kuraka. Już w 1985 r. podjęto wolierową hodowlę głuszca w Nadleśnictwie Leżajsk (RDLP w Krośnie), zasilającą głównie Puszczę Solską.
W 2009 r. restytucji głuszca podjęło się Nadleśnictwo Ruszów (RDLP we Wrocławiu), biorąc udział w realizowanym w latach 2012-2018 projekcie „Czynna ochrona nizinnych populacji głuszca (Tetrao urogallus) na terenie Borów Dolnośląskich i Puszczy Augustowskiej”, współfinansowanym przez Unię Europejską w ramach instrumentu LIFE+, przez NFOŚiGW i Lasy Państwowe. Współbeneficjentem projektu – Nadleśnictwo Głęboki Bród (RDLP w Białystoku), współpracujące z partnerskimi nadleśnictwami z Puszczy Augustowskiej: Pomorze, Płaska i Augustów.
W ramach Programu Operacyjnego „Infrastruktura i Środowisko” leśnicy uczestniczą w realizacji zakrojonego na lata 2017-2023 „Kompleksowego projektu ochrony gatunków i siedlisk przyrodniczych na obszarach zarządzanych przez PGL Lasy Państwowe”.
