Biegaczowate
łac. Carabus sp.
Biegaczowate to bardzo ciekawe chrząszcze. Jest ich w sumie około 30 tys gatunków, z czego w Polsce występuje ponad 500. Ich ubarwienie jest bardzo różnorodnie, przeważnie brunatne lub czarne, występują także osobniki o pokrywach zielonych lub niebieskich z metalicznym połyskiem.
Ciało tych chrząszczy jest wydłużone, pokryte szczecinkami lub włoskami. Biegaczowate są drapieżnikami, dlatego mają silnie rozwinięte żuwaczki, które pozwalają mocno chwytać i przytrzymywać ofiarę. Po schwytaniu ofiara zostaje oblana wydzieliną z żołądka chrząszcza, która powoduje rozkład jej ciała jeszcze przed spożyciem.
Tej samej wydzieliny owady używają, gdy zostaną zaatakowane, dlatego lepiej nie brać ich do ręki. Biegaczowate polują najczęściej nocą, a w ciągu dnia zagrzebują się w ściółce lub chowają pod kamieniami. Odżywiają się ślimakami, gąsienicami motyli i innymi gatunkami owadów. Niektóre biegaczowate, zwłaszcza tęcznik liszkarz i tęcznik mniejszy, są pomocnikami leśników w walce ze szkodnikami leśnymi. Niszczą bowiem gąsienice szkodliwych owadów, np. brudnicy mniszki.
