Jesion wyniosły
Fraxinus excelsior – łac. fraxinus od gr. phraxis „ogrodzenie, płot” (od sposobu użytkowania rośliny) lub od łac. frango „łamię” (odniesienie do łupliwości drewna); łac. excelsus „wyniosły” (podkreślenie okazałych rozmiarów drzewa); nazwa znana od czasów starożytnych.
Jesion jest dorodnym długowiecznym drzewem o cylindrycznej koronie. Jego konary wznoszą się pod ostrym kątem, a pień jest smukły, prosty i pokryty ciemnoszarą matową korą. Charakterystyczne liście jesionu są złożone - jeden liść tworzy od 7 do 11 par listków ułożonych naprzeciwlegle i listek szczytowy. Liść o takiej budowie nazywamy nieparzystopierzastym.
Dawniej jesion był wykorzystywany jako doskonały materiał do sporządzania lanc, broni rycerskiej. Obecnie z tego drewna wyrabia się cenne meble, parkiety i sprzęt sportowy, np. narty. Zimą na gałązkach możemy zobaczyć pokaźne czarne pąki. Jesion ma na jednym drzewie trzy rodzaje kwiatów: żeńskie, męskie i obupłciowe. Pojawiają się one przed rozwojem liści. Jest to gatunek typowy dla lasów łęgowych i wąwozów, często także sadzony w parkach.
Warto wiedzieć: Jesion żyje do 250 lat, osiągając wysokość ponad 40 m. Jest pod tym względem rekordzistą wśród naszych drzew liściastych.
Ciekawostka: Pąki drzew są zazwyczaj pokryte łuskami chroniącymi je przed czynnikami zewnętrznymi. Dzięki komórkom znajdującym się w łuskach co roku, na wiosnę, z pąków rozwijają się liście, pędy, a niektóre z nich dają początek kwiatom.
Zapylanie: roślina wiatropylna.
Rozsiewanie: anemochoria i hydrochoria.
